طراحی معماری حاشیه بزرگراه
طراحی معماری حاشیه بزرگراه
چشم انداز منظر و اهداف
معرفی
تصمیمات طراحی باید بر اساس یک رویکرد یکپارچه و روشمند باشد که از تصمیمات خودسرانه اجتناب کند. بینش ها، ارزیابی ها و فرصت هایی که در مرحله ارزیابی چشم انداز مشخص شده اند، پایه ای برای تصمیم گیری های طراحی هستند. طراحی محوطه سازی بزرگراه باید:
• به چشم انداز اطراف، سایت و نیازهای کاربران بزرگراه و جوامع محلی پاسخ دهید
• انتظارات ترانزیت برای محوطه سازی بزرگراه ها را مطابق با بخش 2 رهنمودها مطابقت دهید.
چشم انداز منظر
چشم انداز چشم انداز بیانیه ای از قصد گسترده است، که باید نتایج کلی مورد نظر و روش کلی که در آن چشم انداز بزرگراه تحت درمان قرار می گیرد. با توجه به چشم انداز و زمینه محیط زیست، چشم انداز یک درمان کلی چشم انداز ممکن است به طور کلی به طور کلی، به عنوان مثال:
برای ایجاد محوطه سازی بزرگراه که شخصیت چشم انداز محلی را نشان می دهد. یا دید ممکن است به دنبال یک نتیجه خاص باشد:
• برای یک راهرو با ارزش های زیست محیطی بالا، ممکن است ارتباط بین گیاهان و جانوران بین مناطق مختلف را فراهم کند
• برای یک چشم انداز ویژگی ممکن است به معنای ایجاد ویژگی های بصری، تم های مجزا و یا با محیط اطراف آن باشد
• برای یک دروازه ممکن است به معنای ارائه حس ورود یا ورود به شهر، شهر یا منطقه باشد
• برای یک مسیر منظر، ممکن است به تأکید و افزایش دیدگاه های حوزه های منظره طبیعی، ویژگی های فرهنگی یا منظره ها کمک کند.
طرح
سطح طراحی
جدول "طراحی سطح" زیر می تواند برای تعیین اینکه آیا طرح های اصلی و / یا طراحی های مورد نیاز مورد نیاز است استفاده شود. به طور کلی، طرح جامع فقط برای پروژه های مهم بزرگراه شامل بزرگراه های جدید، راهبردهای راهرو یا ارتقاء چشم انداز مهم مورد نیاز است.
طرح جامع
طرح جامع نمای کلی را برای یک قسمت از بزرگراه در شرایط گرافیکی به نمایش می گذارد. طرح جامع طرح کلی مفهومی و نظارت بر چشم انداز، از جمله تعاملات با مناظر مجاور یا چارچوب وسیع تر شهری را توصیف خواهد کرد، و نمایش و اولویت را نشان می دهد. خروجی ها برای این مرحله باید شامل موارد زیر باشند:
• یک بیانیه طراحی، حاوی مضامین طراحی و چشم انداز بزرگراه ها و شناسایی چگونگی انتظارات حمل و نقل است
• طرح های رنگی (ها) به یک مقیاس مناسب که طرح بندی و درمان چشم انداز گسترده را نشان می دهد
• طرح ها، ارتفاعات، بخش ها، عکس های مونتاژ، و یا تصاویر برای به وضوح هدف طراحی را نشان می دهد.
طراحی توسعه یافته
هدف از طراحی توسعه یافته ارائه و / یا روشن شدن طرح کلی طراحی قبل از جزئیات طراحی نهایی است. طراحی توسعه یافته باید درمان خاص و طرح مناطق مفصل را شرح دهند، از جمله:
• ورودی شهر
• دروازه ها
• تقاطعات
• تعویض ها
• جاده ها
• رسانه ها
• مناطق استراحت
بر خلاف برنامه های اصلی، طرح های توسعه یافته مورد نیاز تقریبا در تمام انواع پیشرفت های چشم انداز بزرگراه، هر اندازه آنها باشد.
خروجی های این مرحله بستگی به پیچیدگی پروژه دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• طراحی پلان های دقیق رنگی، نشان دهنده طرح منظره، مواد و گیاهان و پدیده های ساختمان مجاور در موقعیت های شهری (مقیاس های مناسب 1: 250-1: 1000)
• یک بیانیه طراحی و خلاصه مسائل
• طرح ها، ارتفاعات، بخش ها، عکس های مونتاژ، تصاویر یا شبیه سازی های کامپیوتری به منظور روشن ساختن قصد طراحی و ارائه پیشنهادات در زمینه های طبیعی، روستایی و شهری.
• برآورد هزینه اولیه
مشاوره
هنگامی که یک طراحی توسعه یافته تهیه شده است، می توان آن را به ذینفعان و اعضای علاقه مند جامعه برای نظرات و توصیه های خود ارائه کرد.
طرح های محوطه سازی بزرگراه می توانند از دانش محلی و ورودی بهره مند شوند تا اطمینان حاصل شود که درمان نهایی محوطه سازی دارای ارزش های محلی است، ویژگی های محلی و تاریخ را ارتقاء می دهد و آرمان های منطقی جوامع محلی را نشان می دهد.
مشاوره های عمومی باید مطابق دستورالعمل های مشاوره حمل و نقل انجام شود. این مشاوره باید با طرح پروژه بزرگراه و مشاوره در مسائل مربوط به پروژه های گسترده تر هماهنگ شود.
طراحی دقیق و با جزییات
مرحله طراحی دقیق، تحقق فرصت های کاهش، چشم انداز منظر و تصمیماتی است که در طول فرایند طراحی قبلی انجام شده است. طراحی دقیق در همه پروژه های منظر بزرگراه مورد نیاز است، زیرا این بخش بخشی از اسناد پیاده سازی برای طراحی منظره است.
مفاهیم نگهداری طراحی پیشنهادی باید در این مرحله در رابطه با مدیر دارایی مناسب Transit مورد توجه قرار گیرد.
نقشه ها باید با استفاده از CAD آماده شوند، زیرا این امر امکان تبادل اطلاعات کارآمد با متخصصان دیگر در پروژه بزرگراه را فراهم می کند.
بسته به اندازه و پیچیدگی پروژه، خروجی ها در این مرحله می توانند شامل موارد زیر باشند:
• طرح های آماده سازی سایت (مقیاس 1: 200-500) نشان دهنده مکان های ذخیره سازی مناسب و واحدهای انباری، درختان که باید برداشته شود یا زخمی شوند، مناطق حفاظت درخت، دسترسی به سایت و پارکینگ.
• برنامه های طرح بندی و مواد (مقیاس 1: 200-500) با طرح آثار منظره بر روی نقشه طرح بزرگراه قرار دارد.
• ارزیابی و برنامه ریزی زهکشی (مقیاس 1: 200-500) - ممکن است برخی از ورودی های چشم انداز برای شکل نهایی زمین و زهکشی، مخصوصا برای تأسیس گیاه، مورد نیاز باشد.
• طرح های کاشت (مقیاس 1: 200-500) که باید مکان دقیق کاشت موجود و پیشنهادی را نشان دهد. برنامه های کاشت باید هر نوع کاشت را با استفاده از یک سیستم برچسب زنی ساده براساس نام گیاه شناسی، به روشنی تمایز و مشخص کند.
• طرح های جزئی (مقیاس 1: 10-1: 50) روش های ساخت و ساز و نحوه کاشت را نشان می دهد
• برنامه منابع مادی، هزینه های مشخص شده برای مواد و وظایف یا اقدامات برای تکمیل کارهای چشم انداز، از جمله برنامه کاشت فصلی.
طراحی اطلاع رسانی
معرفی
ارزیابی سایت و در نظر گرفتن ویژگی های سایت گام های لازم در فرآیند طراحی است تا اطمینان حاصل شود شرایط خاص سایت مشخص شده در طرح نهایی طراحی شده است.
ارزیابی سایت در مرحله طراحی
ارزیابی سایت برای طراحی چشم انداز به کار می رود:
• تعیین شرایط سایت برای کمک به طراحی چشم انداز
• اعمال، تجزیه و تحلیل و تفسیر ملاحظات طراحی های مختلف در ارتباط با سایت فیزیکی.
ارزیابی سایت در این مرحله شامل تجزیه و تحلیل ویژگی های بیوفیزیکی، آب و هوائی و فیزیکی محیط و منطقه می شود تا تعیین شود که چه عوامل بر موفقیت بلند مدت طراحی منظر تأثیر می گذارد.
ملاحظات ارزیابی سایت
زمین شناسی / خاک
ریشه، نوع، عمق، اصلی یا پر، تراکم، مناسب بودن برای رشد گیاه (مواد مغذی، ساختار، Ph)، ماهیت بانک بذر.
اب
موجودات آب موجود، موقعیت آب و نوسانات، الگوها و میزان تخلیه سطح و زیر خاک. فرصت های رسیدن به اهداف مدیریت طوفان از طریق محوطه سازی بزرگراه.
آب و هوا
محیط بی نظمی منطقه ای و محلی، درجه حرارت هوا، بارش، تبخیر بالقوه، خورشید، باد، سایه.
ساخته شده ویژگی ها / سازه ها و الگوهای
زمینه و شخصیت، میراث و ارزش های فرهنگی، استفاده و محل، دسترسی و گردش، ارتباط، خدمات
محیط زیست
جوامع گیاهی و حیوانی، محل، ارزش های پوشش. تنوع، ثبات در پاسخ به آثار منظره، اهمیت، ارتباط با سایر عوامل فیزیکی و زیست شناختی.
توپوگرافی
نوع لندفورث، کانتور، شیب، تاثیر بر زهکشی.
کاربران جاده و ساکنان محلی
ویژگی ها و الگوهای رفتاری، هویت محلی، مسیرهای پیاده روی، درگیری های احتمالا (مثلا خرابکاری).
محدودیت سایت
مسئولیت های مالکیت و مدیریت، قوانین و مقررات برنامه ریزی
ویژگی ها و محدودیت های سایت
ارزیابی چشم انداز و بصری در مرحله ارزیابی پروژه محوطه سازی (بخش 3 ارزیابی محوطه سازی بزرگراه ها) تعیین محیط زیست راهروی بزرگراه را تعیین می کند. سه تنظیمات محیطی گسترده عبارتند از:
• شهری
• روستایی
• مناطق طبیعی از جمله پارک های ملی.
طراحی محوطه سازی بزرگراه باید به ویژگی های این محیط زیست پاسخ دهد. به عنوان مثال، نحوه استفاده از پوشش گیاهی و زمین شناسی، در شرایط شهری نسبت به پارک ملی، متفاوت خواهد بود.
پاسخ های مناسب به هر محیط زیست باید مسائل مطرح شده را به عنوان بخشی از چشم انداز و ارزیابی بصری، و همچنین ملاحظات مربوط به سایت اختصاص داده شود.
تنظیمات شهری
تنظیمات شهری به واسطه ماهیت کاربری و فعالیت های اطراف زمین مشخص می شود، مانند استفاده از زمین های تجاری و مسکونی، حضور عابرین پیاده و دوچرخه سواران و یا تداخل مکرر با ترافیک محلی. تنظیمات شهری در کنار بزرگراه ها با طیف وسیعی از محدودیت های سرعت ارسال شده انجام می شود.
بزرگراه شهری به هویت و حس مکان مجاور همسایه کمک می کند.
راه حل های طراحی چشم انداز بزرگراه شهری به علت ماهیت پیچیده محیط های شهری و محدودیت های فضایی بیشتر مورد نیاز است. ملاحظات خاص برای مناطق شهری عبارتند از:
• کاشت می تواند در مقایسه با محیط های روستایی یا طبیعی، رسمی و متمایز باشد تا بتواند احساس خوبی از محل و یا یک موضوع خاص داشته باشد
• کاشت می تواند چشم انداز، کنتراست و یا تکمیل چشم انداز شهری ساخته شده را برای افزایش تجربه همه کاربران بزرگراه فراهم کند
• کاشت مداوم ممکن است برای ارائه جدایی بصری و غربالگری مناسب باشد
• ایجاد کاشت ویژگی ها، دروازه ها، بلوار ها و راه ها ممکن است مناسب باشد
• محدودیت های فضا اغلب روش های خطی را برای کاشت و ساختار راه حل ها به جای زمین های زمین بکار می برند. اینها نیاز به ادغام با محیط اطراف شهری دارند
• ادغام لبه های کاشت که در آن محوطه سازی بزرگراه با برنامه های کاشت شورای محلی مطابقت دارد
• نیازهای دوچرخه سواران و عابرین پیاده
• ترکیب محوطه سازی و فرم های مهندسی با توجه به سرعت های مختلف و تعامل بالقوه نزدیک مخاطبان مشاهده.
تنظیمات روستایی
مناطق روستایی آنهایی هستند که محدودیت سرعت ارسال شده بیش از 70 کیلومتر در ساعت است و می تواند با استفاده از زمین های کشاورزی عمدتا مشخص شود. ملاحظات خاص برای مناطق روستایی عبارتند از:
• زمین های کنار جاده ای باید با شکل زمین های اطراف مرتبط باشند
• زمین شناسی و نگهداری شیب باید، در صورت لزوم، به پوشش گیاهی برای تقویت و ادغام بصری تکیه کند
• کاشت باید با الگوی موجود و هندسه استفاده از زمین غالب مرتبط باشد
• کاشت درخت و درختچه بزرگ ممکن است در این زمینه مناسب نباشد (جایی که غربالگری معمولا مسئله نیست)، بلکه باید مناظر طبیعی طبیعی روستایی را تحت تأثیر قرار داد
• کاشت پیوسته باید اجتناب شود مگر اینکه یک ویژگی موجود در منطقه محلی باشد یا برای متحد کردن مناطق تفکیک شده از اهمیت اکولوژیکی استفاده شود
• رویکرد طبیعت گرایانه و غیر رسمی به کاشت، به جز زمانی که شخصیت چشم انداز تحت پوشش گیاهان مانند پناهگاه های محافظتی و چوب های چوبی قرار می گیرد
• از گیاهان بسیار متنوعی استفاده کنید تا از گونه های معمول محلی که هر دو به طور طبیعی و گیاهان کاشته شده است، اجتناب شود. استثنا در این زمینه این است که کاشت یک طبیعت ترمیم زیست محیطی است، به عنوان مثال برای ایجاد یک راهرو بین سایت های قابل توجه محیط زیست. در چنین مواردی تعداد گونه های گیاهی مورد استفاده باید تنوع زیستی محلی را منعکس کنند.
مناطق طبیعی
نمونه هایی از حوزه های طبیعی شامل حاشیه های ساحلی و دریاچه، مناطق ساحلی، کشور بالا، مناطق جنگلی بومی و مناطقی است که در بخش 6 ریاست مجلس ارائه شده اند. چنین مناطقی اغلب به اثرات پیشرفت های بزرگراه حساس هستند.
ملاحظات اصلی برای مناطق طبیعی عبارتند از:
• زمین های کنار جاده ای باید با شکل زمین های اطراف مرتبط باشند
• زمین لرزه و احتباس شیب باید، هر جا که ممکن باشد، به پوشش گیاهی برای تقویت و یکپارچه سازی بصری تکیه می کند
• باید تلاش کرد تا بزرگراه ها را با محیط اطراف ترکیب کند. بسته به تنظیمات، ممکن است شامل مداخلات مهم یا حداقل باشد
• طبیعت زیبایی طبیعی محیط اطراف باید حائز اهمیت باشد که محوطه سازی مطابق با نیازهای عملکردی (کاشت مرمت، کنترل فرسایش، دیدگاه های مستقیم و غربالگری) و یا نیازهای بصری، باید مطابق با زمینه اطراف باشد
• به طور کلی فقط طرح های طبیعت گرایی و انجمن های گیاهان بومی باید برقرار شود و این باید با پوشش گیاهی موجود تا حد امکان ترکیب شود تا در گروه بندی های جداگانه و گسسته
• گیاهان بومی باید از همان منطقه تهیه شود تا تنوع ژنتیکی محلی حفظ شود و بهترین شرایط را برای شرایط سایت مناسب سازد.
پارک های ملی
سیستم بزرگراه دولت از طریق بسیاری از پارک های ملی نیوزلند پیوند دارد. حمل و نقل و وزارت حفاظت، پروتکل ها و رویه هایی را برای آثار در بزرگراه های دولتی که از پارک های ملی و مناطق حفاظت شده عبور می کنند و یا در آن متصل می شوند، توسعه داده اند. اینها در زیر خلاصه شده است:
• کار باید با مشاوره و موافقت با ادارات اجرایی پارک های ملی و ذخایر متحد انجام شود
• ارزیابی چشم انداز و بصری به عنوان بخشی از بیانیه ای از اثرات زیست محیطی مورد نیاز است
• طراحی چشم انداز باید هماهنگ با چشم انداز و دیگر ارزش های پارک ملی باشد و نباید بر فلور، جانوران یا محیط زیست منطقه تاثیر بگذارد
• یک استاندارد بسیار بالای بازسازی رویشی مورد نیاز است
• توجه ویژه به اثر بزرگراه ها در منظر و همچنین ظاهر بصری بزرگراه ها باید توجه شود
• باید توجه ویژه ای به کاهش میزان کاوش ها و حفظ پوشش گیاهی بومی داشته باشد
• هر کاشت ترمیم که ممکن است ضروری باشد، باید با استفاده از گونه های بومی موجود در منطقه، ترجیحا از دانه های گرفته شده از ذخایر یا پارک ملی درگیر شود.
طرح های مدیریتی برای پارک های ملی حاوی مقررات مربوط به کاشت و ترمیم جاده ها است و باید در طول توسعه طرح های طراحی بزرگراه ها و محوطه سازی مشورت شود.
ملاحظات طراحی چشم انداز بزرگراه
ملاحظات خاص
محوطه سازی بزرگراه دارای شرایط خاصی است که نیاز به طراحی دقیق دارد. ملاحظات زیر در زیر زیر بحث می شود:
• 4.6.1 الزامات ایمنی جاده
• 4.6.2 ملاحظات تعمیر و نگهداری
4.6.3 انتخاب گیاه
4.6.4 انواع گیاهان
4.6.5 تاسیس کارخانه
• 4.6.6 طرح کاشت
• 4.6.7 ملاحظات هزینه
• 4.6.8 استفاده از زمین شناسی
الزامات ایمنی جاده
معرفی
این بخش نقش گیاهان در حفظ و بهبود ایمنی بزرگراه ها و ملاحظات ایمنی خاصی را که هنگام احداث بزرگراه ها باید مورد توجه قرار گیرد مورد بحث قرار می دهد.
توابع منطقه پاک شود
ایجاد و حفظ مناطق روشن در کنار بزرگراه ها یک راه موثر برای کاهش شدت حوادث است.
توابع اصلی مناطق روشن عبارتند از:
• منطقه ایمن زیست محیطی یا منطقه بهبودی بدون خطر را فراهم کنید. و
• حفظ خطوط بینایی و دید مداوم در طول بزرگراه برای رانندگان.
در جایی که سر شدن جاده ها رخ می دهد، پوشش گیاهی باید با هماهنگی با نیازهای منطقه مشخص شود.
پوشش گیاهی منطقه
پوشش منطقه باید از موانع جامد مانند درختان بزرگ آزاد شود و باید وسیله نقلیه قابل عبور باشد. الزامات دقیق برای پوشش منطقه در بخش 6.5 هندسه طراحی هندسی بزرگراه ارائه شده است. با این حال، به عنوان یک قاعده کلی، در یک بخش مستقیم از بزرگراه دولت با سرعت طراحی بیش از 70 کیلومتر / ساعت، پوشش منطقه حداقل 9 متر از لبه نوار مسیریابی مطلوب است.
در پوشش منطقه باید پوشش گیاهی خشک و زودبازده کاشته شود. هر گیاهی با ساقه برابر با قطر 100 میلی متر یا بیشتر در زمان بلوغ، که در بالای 400 میلی متر در سطح زمین اندازه گیری می شود، غیرقابل تشخیص است.
در صورتی که پوشش گیاهی تیره و تار بطور نزدیک (کمتر از 2100 میلیمتر از هم جدا) کاشته شود، آن را غیرقابل تشخیص می داند، مگر اینکه چگالی گیاه به وجود بیاید تا خطر ایجاد انحراف برای وسایل نقلیه ناشناس ایجاد نشود (ضمیمه 1 برای نشان دادن شادابی گونه های بومی) .
جایی که زمین در کنار بزرگراه نسبتا مسطح است، یک نوار چمن یا گیاه کم چمنزنی می تواند یک ناحیه رانندگی برای رانندگان برای بازگرداندن کنترل وسایل نقلیه خود یا به عنوان یک منطقه توقف اضطراری فراهم کند.
پوشش گیاهی غیر شکننده ممکن است به بزرگراه نزدیک شود که در آن از یک مانع امنیتی جاده محافظت می شود.
در مناطقی مانند خارج از منحنی های افقی، در نقاط بارگیری، یا جایی که ممکن است مانورهای انحرافی رخ دهد، ممکن است ناحیه روشن بیش از 9 متر مورد نیاز باشد. در نواحی جنگلداری یا در مناطقی که پوشش گیاهی آتش سوزی وجود دارد، یک منطقه پوشش گیاهی حداقل 20 متر (از جمله بزرگراه) می تواند به عنوان یک
آتش سوزی اگر پوشش گیاهی در این منطقه مورد نیاز باشد، ممکن است از گیاهان برگ سبز بومی مقاوم به آتش استفاده شود.
پوشش گیاهی غیر سازگار مانند درختان بزرگ و برخی از درختچه ها (به ضمیمه 1 مراجعه کنید) نباید در ناحیه های روشن ایجاد شود.
خطوط دید
مناطق پاک سازی برای نگهداری خطوط بینابینی مهم هستند:
• تقاطعات، از جمله جاده های دسترسی و راه های رانندگی
• نشانه ها، موانع و نشانگرهای کنار جاده
• گذرگاه های عابر پیاده
• راه آهن
• عبور از مناطق
• رسانه ها
میزان احتمالی رشد گیاه نباید در زمان های بعد به خطوط دیدار برسد. برای کنترل های پوشش گیاهی جهت محافظت از خطوط دید، به مشخصات SOMAC Transit برای کنترل پوشش گیاهی مراجعه می شود (SM032 VC 09).
باید توجه ویژه ای به کاشت و زمین در داخل منحنی ها، در حلقه های مبادله، میانه ها، انتهای رمپ ها و در دامنه های قطع شده برای اطمینان از دید به موقع برای رانندگان حفظ شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ملاحظات ایمنی کاشت، به اداره ایمنی حمل و نقل و حمل و نقل عمومی نیوزیلند، دستورالعمل کاشت برای ایمنی جاده 1991 مراجعه کنید.
ایجاد علاقه بصری
در مناطقی که فاقد علاقه ویژهای به طبیعت هستند، طراحی منظر باید زمینه های منظم ای را برای کاهش خستگی ایجاد کند و به حفظ تمرکز رانندگی کمک کند.
جایی که چندین نشانه یا ویژگی های چشم انداز وجود دارد، ایجاد ویژگی هایی به عنوان نقاط عطف کمک می کند تا رانندگان پیشرفت خود را در سفر و از بین بردن یکنواختی بصری.
علاقه ویژوال می تواند توسط:
• پاکسازی گیاهان و ایجاد راهروهای نمایشی
• تقویت دیدگاه ها و چشم اندازها با تنظیم و تنظیم دیدگاه ها
• ایجاد کنتراست بین باز و بسته های باز
• ترکیب ترکیب و کاشت متفاوت است
• ایجاد کاشت ویژگی.
مخلوطی از دیدگاه های کوتاه مدت و پانورامیک باید ارائه شود.
در سرعت های بزرگراه، دیدگاه های دور بسیار سریع از دیدگاه نزدیک به عنوان ویژگی های نزدیک به راه عبور بسیار سریع است و برای تمرکز دشوار است. بنابراین، جاده ها باید پیش زمینه ساده و غیر حواس پرتی را به دیدگاه های دور ارائه دهند.
باید یک نقطه ای از منافع یا مشاهده حداقل یک بار در هر 5-10 دقیقه برای جلوگیری از خستگی راننده وجود داشته باشد. سرعت سفر به عنوان یک عامل مهم در طراحي قدردانی از دیدگاه است. همانطور که فقط 1 ثانیه ممکن است برای یک دید کوتاه مدت کافی باشد، اما 5 ثانیه لازم است تا یک نمای یا ویژگی منظره را درک کنید.
دیدگاه های پانورامیک طول می کشد تا به زمان بیشتری دست یابند و اجازه می دهند تا قدردانی کنند. به طور کلی، 15 ثانیه باید زمان نمایش کافی برای نمایش پانوراما در هر رویداد مشاهده را داشته باشد.
خواندن جاده ها و ملاحظات ایمنی دیگر
کاشت بزرگراه می تواند به رانندگان "خواندن" جاده ها کمک کند و به طور مناسب به محیط رانندگی خود واکنش نشان دهند:
• تعریف منحنی
• کاهش میزان نوردهی چراغهای جلو
• مهار بصری
• آگاهی و تحریک سرعت
کاشت همچنین می تواند مورد توجه ایمنی ویژه قرار گیرد، به خصوص در مورد یخ و سفت شدن و کاهش باد.
کاهش چشمکشی چراغ جلو
کاشت همچنین اثرات خورشید خورشید را در اطراف منحنی ها یا زمانی که آفتاب دیر یا زود وجود دارد کاهش می دهد. کاشت در جاده های تقسیم شده می تواند به عنوان وسیله ای برای کاهش نور خورشید، به ویژه در اطراف خم شدن استفاده شود. روش های مشابه نیز برای غربالگری چراغ های جلو از ساکنین محلی که نزدیک به بزرگراه ها زندگی می کنند مفید است. اکثر محدوده ها موانع ایمنی جاده ای بر روی آنها نصب شده اند و هر گونه پوشش گیاهی نباید مانع از عملکرد مانع شود.
ارتفاع پرتوهای پرتو در بالای جاده از 500 میلیمتر برای اتومبیل تا 1300 میلیمتر برای کامیون و اتوبوس است. موثرترین روش برای کاهش تابش خورشید از طریق کاشت مخلوط زمین و بوته ها (با فرم جمع و جور) است که به ارتفاع مورد نظر برسد. (توجه داشته باشید: کاشت نباید در جایی قرار گیرد که خطوط دید و یا خطوط درایور را مختل کند.)
مهار بصری
درمان منظر می تواند حواس پرتی را برای کاربران جاده از فعالیت های زمین (از جمله نور) و یا مخالفت با ترافیک توسط غربالگری و فیلتر کردن دیدگاه ها کاهش دهد.
گیاهان باید اندازه و تراکم کافی برای رسیدن به این رضایت بخش باشند.
آگاهی / تحرک سرعت
کاشت پیوسته / موازی کنار جاده ای باید اجتناب شود، زیرا آن یکنواخت است و می تواند آگاهی از سرعت راننده را در فاصله های طولانی کاهش دهد.
کاشت کوره یا متناوب بهتر است، زیرا کنتراست و محرک بصری بیشتری را فراهم می کند و نقطه مرجع بهتر برای تعیین سرعت است.
یخ و سفت کردن
در مناطقی که در معرض سرما قرار دارند، از کاشت پوشش گیاهی در نزدیکی جاده در سمت شمالی جاده ها جلوگیری شود زیرا ممکن است مانع یخ شدن یخ شود. (توجه: دستورالعمل سیاست برنامه ریزی حمل و نقل (SP / M / 001) حاوی سیاست های مربوط به این موضوع است.)
همچنین کاشت درختان بلند و نزدیک، بدون در نظر گرفتن زیر طبقه، به عنوان یک اثر باربری ممکن است از حرکت سریع از طریق مناطق متضاد نور خورشید و سایه حاصل شود. این می تواند برای رانندگان متضرر و به طور بالقوه خطرناک باشد.
کاهش باد
استفاده از بادبندهای کاشته شده را برای کاهش وزش باد در مناطق با بارندگی های مکرر و شدید باد. بادبند ها باید برای پخش باد استفاده شوند، به ویژه در مناطقی که کانال های توپوگرافی محلی در انتهای گله ها یا خفاش ها بوجود می آیند. آنها باید به اندازه کافی متخلخل باشند تا از تخلیه باد به جاده جلوگیری شود.
ملاحظات تعمیر و نگهداری
معرفی
پیامدهای نگهداری طرح های منظر بزرگراه ها عامل مهمی در دستیابی به یک طرح چشم انداز موفق و پایدار است. کاشت که برای مناطق اطراف مناسب است، نگهداری کم و دسترسی آسان به آن، مزایای کارایی قابل توجهی را به ارمغان می آورد.
ملاحظات تعمیر و نگهداری
پیامدهای نگهداری فعلی عبارتند از:
• طول عمر گیاه (و نیاز به کاشت جایگزین) و اینکه آیا کاشت در طولانی مدت به خودکفایی (از جمله خود کاشت) تبدیل می شود؟
• آیا شکل بالغ محوطه سازی اهداف ایمنی حمل و نقل را برآورده می کند
• فرکانس مورد نیاز تعمیر و نگهداری از قبیل کاشت، هرس کردن، پیرایش
• الزامات و هزینه های مدیریت ترافیک در مناطق بزرگراه که در آن نگهداری ترافیک را مختل می کند (همانطور که طبق دستورالعمل Transit برای مدیریت ترافیک موقت (SP / M / 010) مورد نیاز است)
• اگر تعمیر و نگهداری مورد نیاز برای نگه داشتن مناطق کاشته شده سالم و جذاب باشد مناسب این سایت می باشد
• الزامات دسترسی به خدمه تعمیرات و تجهیزات برای کنترل پوشش گیاهی و نگهداری سازه های جاده و زهکشی.
سؤال های کلیدی که در هنگام طراحی برای اطمینان از نیازهای تعمیر و نگهداری مطرح می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• آیا تراکتور ها می توانند درختان را برای تداوم رشد زیر کشت مناسب قرار دهند؟
• چگونگی حفظ حاشیه بین مناطق چمن دار و تخت خواب
• چه اقدامات کنترل علف های هرز برای کنترل علف های هرز بومی در زمین از در حال ظهور است، به عنوان مثال کوچه؟
• آیا گروه بندی درختان بسیار نزدیک به سوی جاده ها صورت می گیرد که آنها به عنوان حوضه ای برای بستر عمل می کنند؟
• آیا ما همه چیز را برای به حداقل رساندن نیاز به اسپری agrichemical انجام داده ایم؟
بخش 5 تعمیر و نگهداری محوطه سازی بزرگراه راهنمایی در مورد وظایف تعمیر و نگهداری مورد نیاز برای ارائه مراقبت مداوم و حفاظت از پوشش گیاهی بزرگراه است.
انتخاب گیاه
معرفی
عوامل اصلی در انتخاب گیاهان عبارتند از:
• مناسب بودن و استقرار
• اکولوژی و تنوع زیستی
• پیامدهای مدیریت آب باران
• زیبایی شناسی
• عوامل فرهنگی
• اطراف استفاده از زمین و محیط زیست.
مناسب بودن و استقرار
مناسب بودن گیاه برای محیط خاص، توجه اصلی در انتخاب گیاهان است و باید مطابق با شرایط بیوفیزیکی سایت مطابقت داشته باشد، همانطور که در ارزیابی سایت مشخص شده است. ملاحظات عبارتند از:
• رطوبت مورد نیاز
• الزامات آفتاب / سایه
• الزامات مواد مغذی
• نیازهای زهکشی
• الگوی رشد معمول
• تحمل به قرار گرفتن در معرض باد
• تحمل به شرایط ساحلی.
شرایط دیگر که گیاهان باید پاسخ دهند عبارتند از:
• مقاومت آلودگی
• توانایی ارتباط و رقابت با گیاهان دیگر
• الزامات تعمیر و نگهداری، مانند محدودیت های ارتفاع زیر خطوط برق
• هزینه بهره وری
• طول عمر.
هنگامی که این شرایط شناخته شده است، باید تنها گیاهانی که بتوانند در محیط تعریف شده ایجاد و زنده بمانند، در نظر گرفته شوند.
محیط زیست
گیاهان باید برای محیط زیست سایت و منطقه مناسب باشند.
در نظر بگیرید که آیا گیاهان:
• پشتیبانی از حیوانات محلی (با توجه به پیامدهای بالقوه ایمنی برای جانوران و کاربران جاده ای)
• افزایش تنوع زیستی محلی، ارزش های زیستگاه یا انواع خاصی از زیستگاه
• انواع گیاهان محلی را تقویت کنید
• بازگرداندن ارزش های حفاظت.
گونه ها در تحمل و توانایی خود برای انطباق با موقعیت های مختلف متفاوتند. برای محوطه سازی بزرگراه، گیاهان با تحمل های گسترده باید به طور کلی انتخاب شوند.
ویژگی های جانشین طبیعی جوامع گیاهی می تواند برای کاهش هزینه های مداوم، از جمله پرورش مجدد و کنترل علف های هرز از طریق تقویت جوامع گیاهی خود استفاده شود. این را می توان با در نظر گرفتن:
• استخدام گیاهان جایگزین - درختان و درختچه ها با میوه / انواع توت ها که جذب پرندگان را تشویق می کنند پراکندگی دانه ها
• طول عمر - گونه های نسبتا طولانی مدت با سطوح بالای تولید زیست توده و تجمع بستر مطلوب است.
مدیریت طوفان
پوشش گیاهی در کنار جاده می تواند یک روش ارزان و موثر برای فیلتر کردن جاده ها را فراهم کند. به عنوان مثال، Swales گیاهی می تواند در مقابل فرسایش حفاظت کند، در حالیکه رسوب و آلاینده ها را از آب باران حذف می کند.
مناطق کوهستانی برای کاشت در دسترس هستند، گونه های تالاب و رودخانه ها در حذف آلودگی از جاده ها بسیار مفید هستند. تالابها مواد را جمع آوری، بازداشت و جذب می کنند و در هنگام استفاده در کنار دیگر روش های مدیریت طوفان، به حداکثر رساندن آلاینده ها دست می یابند.
چشم انداز های خاص سایت و اهداف مدیریت آب آشامیدنی باید با هم هماهنگ شوند. انجام این کار باعث پاسخگویی چند منظوره می شود که تنوع زیستی را افزایش می دهد، کیفیت تصویر را بهبود می بخشد و مدیریت آب باران را بهبود می بخشد.
تنوع زیستی
تنوع زیستی برای حفظ جوامع گیاهی بوم شناختی و زیستگاه های حیات وحش ضروری است. برای به حداکثر رساندن تنوع زیستی بزرگراه، طراحی منظر باید:
• از مواد گیاهی بومی محلی تهیه کنید
• حفظ پوشش گیاهی، زیستگاه و ارزش های زیست محیطی
• تشویق تنوع زیستی با دستکاری توپوگرافی و شرایط زمین برای ایجاد میکروکلیمات متغیر و با استفاده از طیف متنوع گیاهان طبیعی
• حفاظت از زیستگاه های موجود و ارزش های زیست محیطی.
تنوع ژنتیکی بین گیاهان همان گونه به عنوان یک واکنش تطبیقی به شرایط خاص محلی رخ می دهد. معرفی گیاهان از همان گونه که از خارج از جمعیت محلی به دست آمده است، باعث نابودی آرایش ژنتیکی نمونه های خاص منطقه می شود (رجوع پیوست 2: انتخاب بومی گیاه).
برای جلوگیری از آلودگی های ژنتیکی هنگام استفاده از گونه های بومی، دانه ها باید به عنوان نزدیک به محل کاشت نزدیک شوند. جمع آوری بذر باید از طیف گسترده ای از گیاهان فردی در یک جمعیت باشد تا اطمینان حاصل شود که تنوع ژنتیکی (پیوست 3: مجموعه بومی بذر) را ببینید.
زیبایی شناسی
زیبایی شناسی گیاهان کمک به شخصیت، کیفیت و ارزیابی بصری یک منطقه است. به عنوان مثال، استفاده از تم کاشت مداوم می تواند رانندگان را در شناسایی بزرگراه های دولتی از جاده های محلی کمک کند.
هر دو نقطه نظر جوامع محلی و کاربر بزرگراه باید در انتخاب گیاهان مورد توجه قرار گیرد.
ویژگی های خاص گیاهان - از قبیل عادت / فرم رشد، اثرات فصلی، بافت و رنگ - باید در چارچوب تاثیر کلی مورد نیاز قرار گیرد. طول مدت زمان لازم برای گیاهان برای ایجاد و رسیدن به زیبایی شناسی مورد نظر باید در انتخاب گونه ها مورد توجه قرار گیرد.
"جذابیت گیاه" در مناطق شهری مورد توجه مهم است.
عوامل فرهنگی
انتخاب گیاهی که جنبه های میراث محلی و پوشش فرهنگی را نشان می دهد، بهتر با چشم انداز محلی ادغام خواهد شد.
محیط اطراف زمین و محیط زیست
سازگاری با استفاده از محیط اطراف و محیط زیست باید در روند انتخاب گیاه مورد توجه قرار گیرد. تاثیرات احتمالی عبارتند از:
• معرفی تصادفی از گیاهان مهاجم که به مرتع مجاور گسترش می یابند (به عنوان مثال برخی از انواع وحش های گیاهی)
• گیاهانی که ممکن است برای دام ها سمی باشد (مثلا Ngaio، Oleander)
• گیاهانی که ممکن است حیوانات نامطلوب (مثلا possums) یا حشراتی را که پیش از حشرات مطلوب و گرده افشانی متلاشی شده اند، جذب کنند.
انواع گیاهان
معرفی
این بخش ویژگی های انواع گیاهان مختلف را مورد بحث قرار می دهد. متن سایت مشخص خواهد شد که انواع گیاهان در مواجهه با انتظارات حمل و نقل برای محوطه سازی بزرگراه موثر خواهد بود.
بومی یا عجیب و غریب
هر دو گیاه بومی و عجیب و غریب مناسب برای استفاده در چشم انداز بزرگراه هستند.
تصمیم به استفاده از گیاهان بومی یا عجیب و غریب بستگی به شرایط سایت بیوفیزیکی و خصوصیت کاربری زمین و محیط زیست دارد.
استفاده از گونه های بومی ترجیح داده می شود تا تعهدات Transit به تنوع زیستی را منعکس کند، اما برای گیاهان عجیب و غریب در محیط های اصلاح شده مانند محیط های شهری و برخی مناطق روستایی وجود دارد. فرایند ارزیابی سایت مشخص شده در بخش 4.5 طراحی اطلاع رسانی به شناسایی نوع گیاه مناسب ترین زمینه برای پروژه کمک می کند.
پوشش گیاهی بومی
گیاه بومی شامل هر گونه گونه ای است که به طور طبیعی در نیوزیلند رخ می دهد. پوشش گیاهی بومی می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
• برای ترمیم زیست محیطی
• برای کنترل فرسایش، که در آن دامنه های شیب دار و پرنده ها شرایط مناسب رشد را برای برخی از گونه های بومی فراهم می کند
• در مناطق روستایی و طبیعی برای کمک به ادغام با چشم انداز اطراف آن
• به عنوان یک کنتراست در مناطق شهری یا به عنوان یادآوری آنچه در منطقه قبل از شهرنشینی رشد کرده است.
در مناطق روستایی و طبیعی، گونه های بومی باید در انجمن ها و پیکره بندی هایی که تکرار می کنند چگونه به طور طبیعی ظاهر می شوند کاشته شود. رویکردهای قابل قبول عبارتند از:
• استفاده از طیف وسیعی از گونه های بومی پیشگام برای تکثیر مراحل اولیه بازسازی طبیعی
• در شرایطی که شرایط اجازه می دهد، مخلوطی متنوعی از درختچه ها و گونه های درختی که منعکس کننده یک مرحله پیشرفته تربیتی هستند، بگنجانید.
گیاهان بومی باید با دقت انتخاب شوند تا با شرایط سایت منطبق باشند. پس از تاسیس، آنها باید سطوح نسبتا پایین نگهداری درازمدت را به ویژه در صورتی که تکنیک های کنترل علف های هرز ایجاد شده باشد نیاز داشته باشند.
توجه: بسیاری از گونه های درخت بومی برای کاشت در محیط های کنار جاده ای به عنوان نمونه ای مناسب نیستند، مگر اینکه آنها کاشت های کاشت بذر را برای حفاظت اولیه فراهم کرده باشند. برای رسیدن به یک طرح محوطه سازی محلی که به طور کامل عملکرد خوبی داشته باشد، گونه های پیشگام باید با گونه های جانشینی هماهنگ شوند.
پیوست 1 را برای لیستی از گونه های بومی مناسب برای قسمت های مختلف کشور ببینید.
گیاه عجیب و غریب
گیاهان عجیب و غریب شامل گیاهانی هستند که به کشورهای دیگر بومی هستند. طیف وسیعی از گونه های عجیب و غریب با شرایط نیوزیلندی سازگار بوده و در حال حاضر بخشی از چشم انداز وسیع تر است و ممکن است مناسب برای کاشت در بزرگراه باشد.
پوشش گیاهی عجیب و غریب باید در موقعیت های شهری و روستایی مورد استفاده قرار گیرد، جایی که در حال حاضر بخشی جدایی ناپذیر از شخصیت چشم انداز است. مراقبت باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که گونه های مورد استفاده تهاجمی نیستند و یا احتمال دارد به یک مشکل تعمیر و نگهداری تبدیل شوند. سطوح نگهداری برای پوشش گیاهی اغلب با درجه بندی فرم طرح افزایش می یابد.
انواع گیاهان
علاوه بر بررسی اینکه آیا از گیاهان بومی یا عجیب و غریب (یا هر دو) استفاده می شود، مهم است که نوع گیاهان مناسب را در نظر بگیریم.
انواع اصلی گیاهان مورد استفاده در شرایط بزرگراه عبارتند از:
• چمن زار، از جمله گونه های علفی رشد کم
• زمینی
• گیاهان ساحلی
• درختچه ها و درختچه ها
• انگور یا کوه نوردان
برنامه های کاربردی برای هر یک از این نوع گیاهان در زیر شرح داده شده است. در این بخش راهنمایی در مورد تدریس های چشم انداز خاص و موقعیت های بزرگراه گنجانده شده است.
چمن
چمن می تواند برای برنامه های خاص مناسب باشد، مثلا:
• مناطق روستایی که مرتع یا علفزار یک عنصر مهم در چشم انداز و محیط اطراف است
• کنترل فرسایش در دامنه های تند و تنگ
• مناطق ایمنی روشن در امتداد شانه بزرگراه (به بحث در مورد مناطق روشن در بخش 4.6.1 الزامات ایمنی جاده اشاره شده)
چمن برای ایجاد و دستیابی به نتایج تقریبا بلافاصله نسبتا ارزان است. با این حال، به دلیل نیاز به اصلاح منظم، حفظ قیمت گران است.
در شرایطی که از فروش بالایی برخوردار است، هزینه تراکم توسط هزینه های مدیریت ترافیک اضافی مورد نیاز برای بستن خطوط یا شانه تشدید می شود که بسیار بیشتر از هزینه واقعی کاشت. به غیر از جایی که چمن برای کنترل فرسایش استفاده می شود، معمولا فقط باید در جایی که نمرات قابل استفاده می باشند (3: 1 یا فلاتر) ایجاد شود.
گونه های علفی عجیب و غریب کم رشد می توانند جایگزین مقرون به صرفه برای گونه های منظم علفی در بمب های جدید بزرگراه ها و مناطق و بخش های شبکه بزرگراه دولتی موجود را فراهم کنند. گیاهان با رشد پایین نیاز به کاشت کمتری دارند و می توانند هزینه های نگهداری را نسبت به گونه های معمول علفی کاهش دهند.
ضمیمه 5 دستورالعمل برای استفاده از گیاهان کم رشد را بیان می کند.
آماده سازی سایت برای گونه های کم رشد باید اطمینان حاصل شود که سایت:
• از هر گونه علف کش های باقی مانده آزاد
• علف هرز
• به آرامی تخریب شده
برنامه های تعمیر و نگهداری برای گونه های چمن کم رشد باید اجازه می دهد حداقل 150 میلی متر رشد قبل از اولین گاو و کنترل علف های هرز فعال برای جلوگیری از آلودگی.
در بسیاری از موارد پوشش گیاهی از درختان کوچک، درختچه ها و پوشش زمین مناسب تر از چمن است. کاشت ممکن است ارزان تر از گونه های علفی معمولی باشد زیرا کاشت نیازمند نگهداری منظم کمتر و در نتیجه کنترل ترافیک کمتر است. در این بخش راهنمایی بر مقایسه هزینه ها گنجانده شده است.
Wildflowers همچنین ممکن است به عنوان یک جایگزین مناسب برای مناطق بزرگ گوشتی در نظر گرفته شود. ضمیمه 3 معیارهای استفاده از گل وحشی را مشخص می کند.
پوشش زمین
پوششهای زمینی شامل علف های هرز مانند گونه های Tussock یا Carex و گیاهان کم رشد هستند که در طول زمان سطح زمین را کاهش می دهند تا علف های هرز و هزینه های نگهداری را کاهش دهند.
آنها در بسیاری از موقعیت های بزرگراه ایده آل هستند، به ویژه در مناطق مدیترانه، جزایر ترافیکی و دیگر مناطقی که گیاهان باید به زمین کم باشند و نیاز به نگهداری کمی برای دلایل ایمنی و مدیریت ترافیک داشته باشند.
پوشش های زمینی برای برنامه های خاص مناسب هستند، از جمله:
• کاشت توده ای از میدان های متداول، مرکزی و دیگر جزایر ترافیکی
• زیرزمینی به درختان و درختچه های بزرگ برای رسیدن به پوشش زمین و به حداقل رساندن رشد علف های هرز
• یک جایگزین برای چمن در طبقه متوسط و خاکی.
گیاهان کوهستانی
پوشش گیاهی شامل گیاهان تالاب، گیاهان و گیاهان، بوته ها، درختچه ها و درختانی است که معمولا در حاشیه جاده ها یافت می شود. گونه های تالاب می توانند با دوره های مرطوب و خشک خسته شوند و در نزدیکی ساحل به شرایط آب شور یا آب شور تحمل کنند.
کاشت های کوهستانی در ارتباط با راهروهای بزرگراه باید به طور کلی گونه های بومی از منطقه باشند. مراقبت باید گیاهان ساحلی را تضمین کند که تهاجمی نیست زیرا آنها می توانند به راحتی از طریق آبراه ها پخش شوند.
کاشت کوهستانی را می توان برای ترمیم زیست محیطی در امتداد بزرگراه ها که در نزدیکی دریاچه ها و تالاب ها قرار دارند یا از رودخانه ها و رودخانه ها عبور می کنند، استفاده می کنند.
کاشت مناسب کوهستانی نیز می تواند در کانال های زهکشی و ویژگی های تصفیه فاضلاب مربوط به راهروهای بزرگراه مورد استفاده قرار گیرد، در صورتی که کاشت عملکرد تخلیه این مناطق را مختل نخواهد کرد.
گونه های تالاب باید برای زهکشی و کانال های کنار جاده ای مورد استفاده قرار گیرد تا به تثبیت خاک و تصفیه آب باران کمک کند. این گیاهان می توانند فیلتر کردن آلاینده ها از آب روان آب، کاهش سرعت رواناب و تشویق نفوذ داخلی.
درختچه ها و درختان
درختچه ها و درختان گیاهان بزرگتر با ساقه های چوب است. درختچه ها کوچکتر از درختان هستند، با ساقه ها یا شاخه هایی که معمولا از و یا نزدیک زمین جدا شده اند، در حالی که درختان دارای یک چارچوب مشخص با سر شاخه های بالا هستند.
درختان و درختچه ها ایده آل هستند در شرایط بزرگراه که در آن آنها می توانند بدون مانع از جاده ها و تاثیر در امنیت و دید برای کاربران بزرگراه رشد می کنند.
درختچه ها می توانند برای اهداف متعددی از جمله:
• پوشش حوزه های وسیع مانند حوضچه ها، حوضچه ها و غواصی گسترده
• به حداقل رساندن رشد علف های هرز
• ارائه غربالگری
• تسکین تصویری
درختان می توانند برای اهداف مختلف از جمله:
• غربالگری بزرگراه ها از استفاده و خواص زمین اطراف
• اضافه کردن ارتفاع و تنوع برای کاشت بوته کاشت به منظور افزایش کیفیت تصویر
• کمک به ادغام بزرگراه با چشم انداز اطراف آن
• تعریف مسیریابی بزرگراه، از جمله مسیرهای، بلوارها و نشانگرهای دروازه / تقاطع در مناطق شهری.
پیچک ها و بالارونده ها
پیچک ها و بالارونده ها گیاهانی هستند که با استفاده از گیاهان یا اشیاء دیگر به عنوان حمایت حمایت می کنند. کاشت می شود برای پوشش گسترده ای از دیوار بلوک های بتنی یا دیوار بلوک می توانند به اهداف زیر دست یابند:
• ادغام راه حل های ساختاری برای رابط بزرگراه با چشم انداز اطراف
• ارائه امكانات بصری به ابعاد وسیع بتن نزدیك یا دیگر مواد ساخته شده
• رو به رشد در شرایطی که در آن مکان های کوچکی برای ایجاد درختان و درختچه های بزرگ وجود دارد.
پیچک ها و بالارونده ها نباید اجازه داده شود که با ساختارهای سازه ای سازه ای سازگار باشند.
استقرار گیاه
معرفی
استقرار گیاه موفقیت آمیز بستگی به روش های آماده سازی و راه اندازی سایت دارد.
آماده سازی سایت
آماده سازی سایت شامل موارد زیر است:
• شناسایی و حفاظت از پوشش گیاهی موجود
• تمیز کردن گیاه ناخواسته (باید توجه داشت که اثر تملک در خصوص ویژگی های چشم انداز محلی، محیط زیست، تنوع زیستی، کیفیت آب و فرسایش خاک)
• کنترل علف های هرز (اغلب کنترل علف های هرز برای از بین بردن رقابت ضروری است)
• مدیریت خاک های روغنی (از جمله سلب کردن و تکثیر خاک های روان).
بهبود خاک ممکن است مورد نیاز باشد و باید در نظر گرفته شود که خاک:
- به شدت فشرده شده است
- بافت ضخیم با توانایی کم برای نگه داشتن آب و مواد مغذی.
روش استقرار گیاه
دو تکنیک اصلی وجود دارد:
• کشت گیاهان پرورشگاه
• بذر مستقیم.
گیاهان پرورشی
استفاده از گياهان پرورشی گياهان دارويي اغلب از تکنيک استفاده مي شود، زيرا نتايج به سرعت حاصل مي شود. ملاحظات عبارتند از:
• اندازه کاشت (اندازه گیاهان انتخاب شده بستگی به رقابت بالقوه، نوع و محل کاشت، ظاهر مورد نظر، احتباس احتمالی نگهداری و ویژگی های رشد گیاهان)
• تکنیک های کاشت
• زمان کاشت
• الزامات آبیاری
• مالچ (مالچ بهبود شرایط با سرکوب رقابت علف های هرز، کاهش رطوبت، اضافه کردن مواد مغذی به خاک و حفظ دمای خاک حتی بهبود).
کاشت مستقیم
کاشت مستقیم بذر را بر روی سطح کاشت آماده می کند. برای گیاهان بومی این روش تنها برای پیشگامان درختچه ها و گونه های اولیه زراعی مناسب در سایت های نسبتا کم باروری است که در ابتدا توسط گونه های علف های هرز نخواهد بود. این روش معمولا برای سایت های شیب دار مناسب نیست.
یک منبع بذر محلی برای اطمینان از خلوص ژنتیکی ترجیح داده می شود (ضمیمه 2 برنامه زمانبندی برای جمع آوری بذر بومی را فراهم می کند). موفقیت این روش به طور عمده بستگی دارد:
• مقادیر نسبتا زیادی از دانه های زنده (زیان های بزرگ به علت شکار)
• زمانبندی که با پایداری مطلوب بذر و دوره جوانه زنی همخوانی دارد
• یک محیط بی نظیر مناسب
• شرایط آب و هوایی مطلوب و خاک در طی جوانه زنی
• کنترل رقابت از گونه های علف هرز
طراحی کاشت
معرفی
ملاحظات اصلی در هنگام طراحی یک کاشت (مخصوصا برای پوشش گیاهی بومی) عبارتند از:
• تراکم و فاصله گیاه
• روش کاشت
• ترکیب گیاه
• لایه بندی گیاه
• اندازه گیاه
• حفظ پوشش گیاهی موجود
• اثرات لبه.
تراکم / فاصله / توزیع
کاشت بوته ها باید در تراکم های بالاتری باشد که در ابتدا برای ساییدگی طبیعی اجازه می دهد و پوشش سایبان سریع را فراهم می کند.
فاصله بین درختان بزرگ باید ابعاد نهایی آنها را منعکس کند - اما معمولا باید حداقل 10 تا 12 متر فاصله داشته باشند. اگر در مناطق شهری از درختان بزرگ استفاده شود، فاصله ها نباید از 10 تا 12 متر تجاوز کند تا بتوانند احساس عددی در عابران پیاده را حفظ کنند و مانع از ایجاد فاصله در راه رفتن طولانی شوند.
توزیع گونه ها باید به ویژه درختان و کاشت غنی سازی مورد توجه قرار گیرد.
رویکرد کاشت
برای افزایش تنوع زیستی و موفقیت طولانی مدت مناطق کاشت بومی، باید طیف وسیعی از گونه ها ایجاد شود. با این حال، به دلیل ماهیت دشواری بسیاری از محیط بزرگراه ها، اغلب از ابتدا امکان ایجاد گونه های طولانی مدت وجود ندارد.
با کاشت یک محصول پرستار از گونه های پیشرو در حال رشد سریع، شرایط رشد می تواند به شدت بهبود یابد. این گیاهان با ایجاد سرکوب رقابت علف های هرز و بهبود محیط زیست محلی، شرایط ایجاد گونه های جانشین بلند مدت را بهبود می بخشد.
افزایش تنوع گونه ای، که از جانشینی حاصل می شود، می تواند با کاشت غنی سازی مواجه شود. هنگامی که یک محصول پرستاری درجه معینی از بستن سایبان (2 تا 4 سال) را تشکیل داده است، کاشت غنی سازی بوته های جانوری و گونه های درختی می تواند انجام شود. این شامل حذف جزئی و برخی از نازک شدن و درهم تنیده شدن به سایبان محافظ محصول پرستار است.
گونه های غنی سازی باید در خوشه ها و در مکان هایی قرار بگیرند که به طور طبیعی رخ می دهد و نه به طور مساوی در سراسر منطقه کاشت. غنی سازی گونه ها همچنین می تواند با انتخاب یک محصول پرستاری از گونه های مخلوط که پرندگان را به منطقه جذب می کند، و همچنین با گسترش دستی دانه برای تقویت کاشت، می تواند افزایش یابد.
ترکیب گیاه
برای کاشت بومی ترکیب گیاهان باید به طور عمده توسط:
• ساختار ترکیبات پوشش گیاهی بومی
• نیازهای پایه گیاهان و چشم انداز دراز مدت منطقه.
هنگامی که گونه های عجیب و غریب استفاده می شود، ترکیبات کاشت می توانند بیشتر درهم و برهم زده شوند، به ویژه در شرایط شهری. ملاحظات کاربردی و زیبایی شناختی ارائه شده، تنها با هدف طراحی محدود می شوند.
لایه گیاهی
لایه گیاهی شامل دسته بندی گیاهان در ارتباط با ارتفاع آنهاست. درختان و زمین در حال رشد کاشت بلافاصله در کنار راهروهای بزرگراه به تدریج به درختچه های بلندتر و درختانی که دورتر از بزرگراه ها دورتر می شوند، ادغام می شوند.
لایه بندی گیاهی یک روش موثر برای استفاده در محیط های جاده ای است:
• اجازه می دهد تا برای مناطق روشن است
• اجازه می دهد تا برای درج و مزایای درختان بزرگ اما با پاکسازی امن از بزرگراه
• جلوگیری از افزایش رشد گیاه در بزرگراه، کاهش نیازهای تعمیر و نگهداری
• از محوطه و تنگی بصری جاده جلوگیری می کند
• گیاهان بصری جذاب را فراهم می کند
• لبه های مخروط های پوشش گیاهی طبیعی را تقلید می کند
• کنترل علف های هرز خوب و محیط مناسب برای احیای طبیعی را فراهم می کند.
مثال لایه بندی گیاه
نگهداری پوشش گیاهی موجود
هر گونه تلاش برای حفظ گیاهان موجود در شناسایی در ارزیابی چشم انداز باید انجام شود (به بخش Error مراجعه کنید منبع مرجع یافت نشد خطا!
منبع مرجع یافت نشد.) به عنوان داشتن ویژگی های چشم انداز مانند ارزش های فیزیکی، یکپارچگی زیست محیطی، نادر، ارزش های زیبایی شناسی یا میراث و ارزش های جامعه. گیاهان موجود فراهم می کند:
• حس تداوم و بلوغ در چشم انداز (از جمله نشانه ها و ویژگی های برجسته)
• یکپارچه سازی تصویری سریعتر از توسعه بزرگراه ها با منطقه اطراف
• حفاظت از پوشش گیاه تازه کاشته شده.
ارزیابی لازم است که آیا گونه های نگهدارنده در شرایط اصلاح شده سالم و قابل اطمینان باشند.
مزایای نگهداری پوشش گیاهی و یا انتقال نمونه های قابل توجه همیشه باید با توجه به هزینه های نسبی، امید به زندگی و گزینه های مجدد و مجددا بازنشانی شود.
اندازه گیاه
اغلب فشارهای عمومی برای دیدن چشم انداز فوری وجود دارد، اما این در حالی است که در بلندمدت گران است و به ندرت موفق است. بهترین روش این است که از گیاهان کوچک ریزدانه ای استفاده کنید که راحت تر و سازگار با شرایط محلی می شوند.
اثرات لبه
لبه های طبیعی گیاهان در ارائه یک منطقه حائل به داخل پایه اهمیت دارد. حذف این منطقه حائل می تواند منجر به تغییرات عمده ای در محیط بی نظیر در زیر سایبان و کاهش ترکیب گونه ها شود. این حوادث پس از آن می تواند پیامدهای قابل توجهی برای سلامتی و ساختار مخازن موجود داشته باشد.
برای کاهش اثرات حذف لبه بوش، روش های زیر می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
• ته نشینی پیش از ساخت و ساز جاده می تواند سبب رشد دوباره و ایجاد یک بافت حفاظتی طبیعی برای زمانی که لبه مخروط پوشش گیاهی در معرض
• هنگامی که لبه پوشش گیاه برداشته می شود، یک محصول پرستار از گونه های پیشگام بومی سریع رشد می کند تا سریعا یک منطقه حائل را ایجاد کند.
آزمایش
آزمایش معمولا ممکن است برای کاهش اثرات جانبی ناگوار بزرگراه یا ادغام سازه های مرتبط با بزرگراه مانند موانع صوتی استفاده شود.
برای انجام این کار می توان از زمین های کشاورزی، کاشت یا ترکیبی استفاده کرد.
هر گونه آزمایش باید دیدگاه های خوب داشته باشد، شخصیت چشم انداز محلی را انعکاس دهد و در چشم انداز و محیط اطراف نفوذ نکند. در برخی موارد، یکپارچگی بصری از طریق آزمایش جزئی ممکن است نتایج مورد نظر را حساسیت بیشتری نسبت به نمایش کامل داشته باشد.
برای آزمایش ، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
• موثرترین صفحه نمایش ها معمولا نزدیک ترین به بیننده به جای جسم یا منطقه ای است که باید نمایش داده شود
• برای آزمایش وسایل نقلیه از مناطق اطراف، پوشش گیاهی در نهایت باید از 4 متر بالاتر باشد تا کامیون ها و اتوبوس ها را پنهان کند
• پوشش گياهي اثر قابل ملاحظه اي در سطح سريع دارد. صفحه نمایش های گیاهی ممکن است، با این حال به طور مثبت بر روی درک مردم از سطح سر و صدا تاثیر می گذارد، به عنوان سر و صدا به نظر می رسد کمتر اگر منبع پنهان است
•عادت شاخه و تراکم پوشش گیاهی بر توانایی آن در پنهان کردن دیدگاه ها یا اشیا تاثیر می گذارد. جایی که ادغام به جای پنهان کاری مطلوب است، ممکن است مطلوب باشد تا نمایش ها را با انتخاب گیاهان با شاخه های کمتر متراکم
• کاشت صفحه نمایش باید به شکل و اندازه متنوع باشد تا الگوهای گیاهی موجود را تکثیر کند
•کاشت صفحه نمایش در مناظر آزاد و / یا صاف باید با پوشش گیاهی و سایر ویژگی های یکپارچه شده، در غیر این صورت ممکن است به نظر بیرون بیاید و به سادگی توجه مستقیم به بزرگراه ها باشد.
آزمایش باید از ایجاد مناطق پنهانی که ممکن است ادراک عابران پیاده از ایمنی شخصی را تهدید کند جلوگیری کند.38
با استفاده از کارهای زمین
معرفی
زمین شناسی می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
• آزمایش
• انواع بصری
• نقاط مورد علاقه
• ابزار مارک دروازه و مانند آن.
برای ادغام بصری موفقیت آمیز بزرگراه، هر زمین شناسی مرتبط با آن باید به دنبال طبیعی و پاسخگو باشد:
• توپوگرافی گسترده تر
• مقیاس های محلی در مقیاس کوچکتر
• ویژگی های مهم زمین شناسی.
در بعضی از شرایط، مانند مناطق شهری، اشکال زمین میتواند طراحی شده باشد که دارای ویژگیهای مجسمهآمیز و یا متناسب با شکل زمین اطراف باشد تا ویژگیهای چشم انداز متمایز را فراهم کند.
کنترل فرسایش
ترکیب زمین های زراعتی با کاشت یک روش مفید برای کاهش فرسایش است.
راه حل های مهندسی بر روی کاهش زاویه شیب، ارائه ترازو و ترکیب نیمکت ها و تخلیه های ردیاب / برش.
تأسیس زودهنگام پوشش گیاهی در کنترل فرسایش باد و آب در سطوح در معرض خطر کمک خواهد کرد.
تکنیک های گیاهی و زیست شناسی می تواند برای کنترل فرسایش در طول زمین های زراعی و ارائه راه حل های دائمی برای مسائل پایداری شیب استفاده شود. تکنیک های مناسب عبارتند از:
• چمن زنی
• مالچ
• هیدرو کاشت
• مالچ بذر
• پارچه و تشک
• لایه برداری قلم مو (مجموعه ای از نهال های لایه ای به دامنه خمیر)
• کاشت قطب (درختان و درختچه های ریشه عمیق).
استفاده از پوشش گیاهی برای کنترل فرسایش به صورت موفقیت آمیز نیاز به:
• ارزیابی سایت: برای شناسایی شرایط سایت مانند نوع خاک، سطح آب خاک، و خطر حرکت
• انتخاب گونه مناسب: برای اطمینان از اینکه گونه های انتخاب شده مطابق با نیازهای مهندسی مطابقت دارند و با شکل و شکل گیاهان اطراف آن مطابقت دارند
برنامه ریزی پیش روی: برای اطمینان از اینکه سهام دانه و گیاهان مناسب برای شرایط سایت در دسترس است در برنامه در دسترس است
• برنامه ریزی احتمالی: برای تعیین اینکه چه مقدار از حرکت خاک پیش بینی می شود قبل از راه حل های جایگزین مورد بررسی قرار گیرد
• نظارت مستمر: برای اطمینان از ایجاد کارخانه در نرخ پیش بینی شده است.
سراشیبی، قلمه ها و خاکریزی
در صورت امکان زمین لرزه ها باید با محیط اطراف آن هماهنگ شوند. این شامل کاهش شیب زمین و ترکیب آنها با شکل زمین طبیعی در کنار راهروهای بزرگراه است.
درجه بندی از شکاف های بزرگ و پر کردنش اغلب عملی نیست به دلیل هزینه و مشكلاتي را كه از ناحيه تعيين شده به سرزمين مجاور گسترش مي دهد.
ظاهر و ادغام قلمه ها و مزارع می تواند توسط:
• ترکیب و پر شدن از انتهای سراشیبی
• گرد کردن و بالا بردن سراشیبی و ترکیب آنها با شیب زمین مجاور
• حصول اطمینان از طول شیب، مقیاس و زاویه توپوگرافی اطراف را با تغییر زاویه سراشیبی در امتداد طول آنها با تغییرات ملایم بین زاویه شیب
• اجتناب از ظهور شیب غیر طبیعی دربیش از طول کوتاه شیب
• ترکیب شکل های طبیعی و ویژگی های موجود در زمین های زهکشی که بلافاصله از بزرگراه ها از قبیل ریدلین، کانال های زهکشی طبیعی و ویژگی هایی از قبیل رگه های سنگ
• اجتناب از اختلال در آب با فراهم آوردن سوپاپ ها و تغییرات ملایم گذار در نقطه ای که دامنه ها با حوزه آبریزش تقاطع
• استفاده از سنگ های محلی که معمولا در مقیاس و شکل گیری به آن رخ می دهد به طور طبیعی اگر ریز رپ برای حفاظت فرسایش مورد نیاز است.
برای جزئیات دقیق مربوط به شیب شیب و درمان خمیر، به بخش 11.7 از طراحی جاده روستایی Austroads مراجعه کنید: راهنمای هندسی
طراحی جاده های روستایی.
تراس و برجستگی
جایی که یک برش شیب دار لازم است، برای جلوگیری از چهره به منظور کاهش تسلط بصری باید از تراس استفاده شود. تراس بنابراین باید نامنظم است، در پاسخ به صفحات لایه طبیعی از مواد پایه. تراس همچنین فرصتی برای قلمه زنی بیشتر با ادغام گیاهان است. اغلب بهترین روش برای ایجاد تراس است که مواد را جمع آوری و حمایت از آبیاری طبیعی به جای کاشت آنها که می تواند غیر طبیعی است.
برای جزئیات دقیق در برجستگی، به بخش 11.7.1 طراحی جاده روستایی Austroads مراجعه کنید: راهنمای طراحی هندسی جاده های روستایی.
زه کشی
در زیر راه هایی برای ادغام ویژگی های زهکشی به محیط زیست و محیط اطراف پیشنهاد شده است:
• ادغام زهکشی با زهکشی طبیعی زمین های مجاور
• محدوده عمق تخلیه را به حداقل مورد نیاز از نیازهای انهدام ژئوتکنیک و دفع طوفان
• به حداقل رساندن شیب های جانبی (خصوصا در زمین ملایم) و ترکیب آنها با سطوح اطراف زمین
• با استفاده از پوشش گیاهی سوالز که در آن عملی است
• گرد کردن پایینی تخلیه ها
• تغییر فاصله (جایی که فضا اجازه می دهد) بین تخلیه و لبه جاده مطابق با زمین در این نزدیکی باشد
• ارائه تغییرات تدریجی در شیب شیب
• ایجاد مناطق انتقال گسترده که در آن تخلیه با یک زهکشی طبیعی متقابل می باشد.
برای جزئیات دقیق در تخلیه، به بخش 6.11 دستورالعمل طراحی هندسی بزرگراه های مسافربری (SP / M / 024) مراجعه کنید.
در صورت امکان، به منظور کنترل کیفیت آب باران و ارتقاء تنوع زیستی، باید پوشش گیاهی سوالز مورد استفاده قرار گیرد.
خاکریز (از جمله کوه)
تپه ها می توانند در بزرگراه نمایش داده شوند و سر و صدا را کاهش دهند. عملکرد غربالگری آنها و ادغام بصری در هنگام ترکیب با کاشت، بسیار بهبود یافته است. طراحی بناها برای کاهش سر و صدای موثر باید با مشاوره با یک متخصص صوتی انجام شود تا اطمینان حاصل شود که طراحی برم باعث کاهش نویز می شود. شکاف بین بمب ها می تواند سر و صدا را برجسته تر اگر طراحی و مناسب قرار گرفته است.
تپه ها باید طراحی شود تا طبیعی ظاهر شود. این را می توان با تغییر ارتفاع، طول و هم ترازی آنها برای جلوگیری از یکنواختی بصری و اجتناب از پروفایل های تیز هنگام ترکیب آنها با شکل زمین اطراف آن انجام می شود. ممکن است در زمین مسطح ناهموار باشد، زیرا ممکن است غیر طبیعی باشد.
با توجه به نکات زیر احتمال دارد که با موفقیت "برتری" با مقیاس و شکل چشم انداز ایجاد شود:
• تپه ها باید حداقل طول 0.5 ثانیه سرعت بزرگراه و طول حداکثر 5 ثانیه باشد. در 100 کیلومتر / ساعت این فاصله بین حدود 15 متر و 140 متر است. در حالت ایده آل، طول آنها باید در اندازه های مختلف متفاوت باشد و به وسط محدوده مشخص شده باشد. برای تعیین طول طراحی نهایی باید از مقیاس چشم انداز اطراف استفاده کرد
• فاصله بین تپه ها نباید بیش از 20 متر باشد، بنابراین آنها ارتباط بصری قوی بین یکدیگر را حفظ می کنند و به نظر نمی رسند که در منظره شناور شوند
• دامنه های جانبی شیب نباید از 3: 1 تجاوز کند، در صورت لزوم برای علف چیدن اجازه می دهد
• ارتفاع قله ها به عملکرد آنها بستگی دارد. اگر آنها مورد نیاز برای نمایش اکثر وسایل نقلیه (به غیر از کامیون ها و اتوبوس ها) باید حداقل 1.8 متر ارتفاع از بالای بزرگراه
• • فاصله بین پای تپه و بزرگراه، اگر ممکن باشد، باید متنوع باشد.
نکته: تپه ها می تواند یک خطر واژگونی برای وسایل نقلیه باشد و باید مطابق با نیازهای منطقه مشخص شده در راهنمای طراحی هندسی بزرگراه ایالت Transit (SP / M / 024) طراحی شود.
کنترل
هنگامی که زمین های فرسوده تکمیل می شوند می توانند خاک های با ارزش را حذف کنند و در نتیجه رسوبات تخلیه و آب های طبیعی ایجاد شوند. ماهیت و درجه فرسایش از طریق شیب شیب، فرکانس و شدت حوادث باران و شرایط خاک و زمین شناسی محلی تعیین می شود.
زمین شناسی در ترکیب با تکنیک های مختلف کاشت ارائه بهترین روش برای کاهش فرسایش است. راه حل های مهندسی بر روی کاهش زاویه شیب، ارائه ترازو و ترکیب نیمکت ها و تخلیه های ردیاب / برش.
مداخله درازمدت برای کمک به تثبیت مناطق ناشی از زمین لرزه ها، به ویژه برش ها و برش ها ضروری است. زیر روش های کنترل فرسایش رویشی و زیست شناسی مناسب است که می تواند برای فرسایش استفاده شود:
• چمن زنی
• کود دهی
• هیدرو کاشت
• کود دهی بذر
• پارچه و تشک
• زدن علف حرص (مجموعه ای از نهال ها)
• کاشت نهال (درختان و درختچه های ریشه عمیق).
محوطه سازی برای موقعیت های بزرگراه خاص
معرفی
این بخش راهنمایی در مورد چگونگی برآورده کردن انتظارات ترانزیت برای محوطه سازی بزرگراه ها در موقعیت های بزرگراه خاص و انواع سازه های غیر روباز را شامل می شود.
• مناطق استراحت
• جاده های بزرگراه
• پوشش گیاهی در مجاورت خدمات
• رسانه ها
• جزایر ترافیکی
• swales شکل زمین
• جعبه های ماشین
• خرد و خاکستر
• verges مرز چیزی
• بزرگراه های شهری.
وضعیت های بزرگراه زیر و ساختارهای غیر پیاده رو ممکن است با هم رخ دهد. به عنوان مثال، حاشیه ها اغلب حاوی دیوار خاکی هستند، ممكن است شکل زمین در داخل لبه قرار داشته باشند و میانی ها ممكن است در تقاطع های بزرگراه به جزیره های ترافیکی ادغام شوند.
تکمیل ارزیابی جامع و طراحی فرآیند طراحی باید یک پاسخ خاص سایت را که مناسب شرایط سایت است، تضمین کند و انتظارات Transit برای محوطه سازی بزرگراه را تضمین کند.
مناطق استراحت
مناطق استراحت در سراسر شبکه بزرگراه دولتی یافت می شود. مکان های متوقف کردن کاربران جاده ای را برای مکان های امن و دلخواه فراهم می کنند تا از تعطیلات و کاهش خستگی رانندگی جلوگیری شود.
استفاده از گیاهان در مناطق ساحلی و اطراف آن باید به طیف وسیعی از اهداف طراحی دست یابد:
• غربالگری سر و صدا، ترافیک، ساختمان ها و پارکینگ ماشین را می توان از طریق کاشت مدیریت کرد. برخی از شکاف ها باید در پوشش گیاهی در امتداد مرز جغرافیایی باقی بماند، زیرا این امر باعث می شود که ایمنی برای کاربران منطقه استراحت با اجازه دادن به منفعل بودن مناطق استراحت با عبور از رانندگان
• بازخوردها می توانند برای حفظ خطوط دید و دید، به ویژه در نقطه ورود و خروج از مناطق استراحت استفاده شوند
• ایمنی را می توان با کاشت گیاهان نرم کننده نرم در نزدیکی بزرگراه، ایجاد مناطق بافر بین بزرگراه ها و مناطق استراحت
• استفاده از گونه های بومی محلی محلی می تواند بر ویژگی شخصیت بومی منطقه تاکید کند و در عین حال تقویت ارزش های زیست محیطی کاشت مناطق استراحت
• حفظ و تقویت دیدگاه ها می تواند به لذت زیباییشناسی منطقه استراحت افزوده شود
• کاشت می تواند سرپناه، سایه و افزایش بصری را فراهم کند. استفاده از کاشت رنگی و یا بافتی به تجربه لذت بخش یک منطقه استراحت افزوده است
• هزینه های نگهداری را می توان با انتخاب گیاه دقیق و طراحی کاهش داد
• جداسازی و ایمنی با نصب موانع و یا زمین های قوی برای جلوگیری از رانندگی وسایل نقلیه از پارک خودرو و ورود به مناطق باز تراشیده کمک می شود.
سنگرهای ممکن است برای افزایش مناطق استراحت از طریق:
• جدایی بصری و فیزیکی از بزرگراه
• انحراف از سر و صدا جاده از بزرگراه
• دستکاری ترافیک وسایط نقلیه و کاهش ردیابی مناطق پرورش یافته
• جهت تخلیه جریان از طریق swales، که می تواند به کاشت مناسب، به ویژه در سایت های مرطوب گنجانیده شده است.
خدمات
هنگامی که خدمات باید در جاده ذخیره شود، قرار دادن آنها باید با طراحی منظره هماهنگ باشد تا از درگیری های بالقوه جلوگیری شود. به دلایل ایمنی و کاهش تعمیر و نگهداری، توصیه های عمومی زیر از خدمات برای گیاهان با ساقه های بیشتر از 100 میلی متر توصیه می شود:
• پست لامپ - 10 متر
• قطب های قدرت - 10 متر
• خدمات زیر زمینی - 4 متر. اکثر لوله های پلاستیکی مدرن مقاومت در برابر ریشه دارند، اما هنگامی که تعمیر و نگهداری مورد نیاز باشد، آسیب روتین به درخت می تواند منجر شود
• مخزن تخلیه - 6 متر
• خطوط برق اضافی - جلوگیری از کاشت درختان و یا هر درختچه ای که در زیر یا نزدیک آن قرار دارد، نیاز به پیرایش دارد.
Swalesفرم زمین
Swales گیاهان زینتی یا گیاهی جایگزین روش های متداول مهندسی برای مدیریت جریان های آبی در داخل راهروهای بزرگراه می باشد.
آنها می توانند در کلیه طرح های محوطه سازی ادغام شوند و می توانند در دستیابی به تنوع زیستی، کیفیت تصویر و اهداف رواناب آب و هوای مختلف عمل کنند:
• Swales (به خصوص سوپره های گیاهی) می تواند سرعت رواناب را افزایش دهد، نفوذ را تشویق می کند و کیفیت آب ورودی رواناب را بهبود می بخشد
Swales گیاهان می تواند تنوع زیستی را با افزایش زیستگاه های آبزی و تالاب و جذب جانوران غیرمترقبه و پرندگان به ویژه در صورت همراه شدن با استخر های بازداشتی و کاشت تالاب، بهبود بخشد.
• swales می تواند کیفیت تصویری چشم انداز بزرگراه را با معرفی اشکال هایی که با محیط های طبیعی محیطی ادغام می شوند، بهبود بخشد.
هنگام استفاده از swales در محوطه سازی بزرگراه، موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
• آیا استفاده از گلابی گیاهی یا گیاهی Swales گیاهی ترجیح داده می شود، اما ممکن است همیشه مناسب نباشد، به خصوص در سایت های باریک که فضای بین سوزن و شانه جاده ای محدود است
• هماهنگی طبیعی جریانهای آب باید هر جا که ممکن باشد حفظ شود
• تغییر عرض و درجه swales برای ایجاد اشکال ارگانیک که با تنظیمات طبیعی محیط زیست ادغام می شوند
• این که آیا سواله ها می توانند با حوضچه های بازداشت و حوضچه های طوفان آب به عنوان بخشی از یک سیستم مدیریت جامع طوفان
• آیا می توان از swales به صورت بصری و فیزیکی با توسعه چشم انداز در زمین های ذخیره همسایه یا فضای باز مجتمع گردید.
جعبه گلدان
جعبه های گیاه ممکن است در موقعیت های بزرگراه مورد استفاده قرار گیرد که در آن فاصله بین شانه و مرز تعیین شده، مانند بعضی از مناطق شهری بسیار بالا، وجود دارد.
در چنین موقعیت هایی، جعبه های کاشت دارای مزیت به راحتی در چشم انداز شهری می باشند، به ویژه اگر مناطق کاشته شده وسیع از محیط اطراف نیستند.
جعبه های گیاه می تواند تعدادی از توابع را خدمت کند:
• بزرگراه را با محيط زيست ساخته شده در اطراف ساختمان ادغام کنيد و از طريق غربال کردن، سایه و ظاهر بهبود بخشيدن به شهرت
• امکان ایجاد درختان و درختچه های بزرگتر را در مناطقی که کاشت زمین به علت محدودیت فضا یا خدمات زیرزمینی امکان پذیر نیست.
هنگام استفاده از جعبه های کاشت در طراحی محوطه سازی بزرگراه، موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
• ایمنی جاده
• زه کشی
• فضای موجود برای کاشت در داخل راهرو جاده
• حجم خاک برای دستیابی به رشد گیاه مورد نظر
• طراحي و تهيه مواد مورد نياز با چشم انداز اطراف شهري
• هر موضوعی که توسط شورای نگهبانی برای مبلمان خیابانی یا طراحی شهری مطرح می شود.
دیوار خاکی
دیوار خاکی یک عنصر رایج در محوطه سازی بزرگراه ها، به ویژه در توپوگرافی تپه ای است. کاشت بر روی بتت و خاکی ها می تواند به اهداف مختلفی خدمت کند:
• کمک به کنترل فرسایش و تثبیت شیب
• کمک به بصری یکپارچه کردن قطع batters با چشم انداز اطراف
• کاهش اثرات نامطلوب زمین شناسی در مناطق موجود پوشش گیاهی با کاهش تهاجم علف های هرز و کنترل ریزش گرد و غبار.
آماده سازی سایت دقیق، انتخاب گونه های گیاهی و تشکیل گیاهان کاشت، برای ایجاد بذرهای کاشته شده که به خوبی ایجاد شده اند و نیازهای تعمیر و نگهداری کمتری دارند، اساسی است.
تصمیماتی که در مرحله طراحی مهندسی پروژه اتخاذ می شود، درجه بندي ها و دیوار خاکی را تعیین می کند. درجه خراش ها توانایی کاشت این مناطق را تحت تاثیر قرار می دهد - برای مثال، درجه 1: 2.5 یا کمتر برای تهیه خاک و تاسیس گیاه مطلوب است. شیب 30-40 درجه به استفاده از نردبان نیاز دارد و دامنه هایی که بیش از 45 درجه استوارتر به طناب نیاز دارند و کاشت دشوار است.
اغلب در این دامنه های شیب دار، هیدرو کاشت به عنوان یک گزینه ساده تر دیده می شود، که بسیار ساده است. بذر هیدرولیکی به سرعت می تواند به علف های هرز و گور بازگردد، به این معنا که تعمیر و نگهداری طولانی مدت نسبت به یک بوته ای که به خوبی کاشته شده است، سخت تر خواهد بود. ماهیت استفاده از محیط اطراف و محیط زیست بر تصمیم گیاهان یا هیدروژن تاثیر می گذارد. به عنوان مثال: اگر زمین در اطراف زمین کشاورزی است، آن را مناسب تر است به هیدروژن دانه نسبت به کاشت.
در کاشت بتدرها و خاکسترها، موارد دیگری که باید مورد توجه قرار گیرند عبارتند از:
• درجه خمیر، عمق خاک و پیامدهای آن برای ایجاد تأسیس موثر گیاه
• اندازه بالغ گیاهان و اینکه آیا گونه های انتخاب شده برای مقیاس بانک و فاصله تا شانه جاده مناسب است
• آیا تراکم گیاه کافی است تا به سرعت سطح بانک را پوشش دهد و در نتیجه باعث کاهش هزینه های رشد و نگهداری علف های هرز شود
• سازگاری با بخش 4.6.8 با استفاده از زمین شناسی
• مفاهیم نگهداری طولانی مدت کاشت، همانطور که در بخش 4.6.2 ملاحظات تعمیر و نگهداری، و در بخش 5 تعمیر و نگهداری محوطه بزرگراه این دستورالعمل بحث شده است.
Verges لبه
Verges شامل تمام دامنه های جانبی (از جمله بتت و خاکی) بین شانه و لبه نامگذاری است. دیوار خاکی به طور جداگانه در این قسمت مورد بررسی قرار گرفته است، بنابراین زیر به تختهای یا به آرامی شیب دار و تپه های مصنوعی ایجاد شده در نتیجه زمین شناسی اشاره شده است.
مشخصات SOMAC حمل و نقل برای کنترل ریشه (SM032 VC 09) ارتفاع مورد نیاز برای پوشش گیاهی و پوشش گیاهی در اطراف پست های نشانگر لبه را تنظیم می کند.
Verges اغلب فراتر از پست لبه مارکر، به خصوص در مناطق روستایی که در آن محیط محیط اطراف آن چمنزارانی است.
با این وجود، شرایط وجود دارد که در آن ممکن است فراتر از پست مارکر لبه بکار رود. در پارک های طبیعی یا پارک ملی که در آن بزرگراه های دولتی با پوشش گیاهی بومی محدود شده اند، گیاهان کاشته شده در ادغام بزرگراه با چشم انداز اطراف کمک می کنند.
به همین ترتیب، در مناطق شهری ممکن است مناسب برای راه اندازی خط مقدم برای ادغام با بزرگراه ها از منظر شهری در اطراف ساختمان و یا ورود به شهرها باشد. مناسب است بستگی به مسائل مطرح شده در مرحله ارزیابی پروژه دارد.
از آنجا که دام ها چمنزار هستند، طول آن که به آن چیده شده است، مسئله دیگری است که باید از نظر نگهداری طولانی مدت در نظر گرفته شود و چه درمان با محیط اطراف بهتر شود. برای مثال، چمن های طولانی ممکن است در شرایط روستایی مناسب تر باشند و هزینه های نگهداری را کاهش دهند. در یک منطقه شهری، ممکن است نیاز به مصالح چمن زارهای بیشتر باشد تا با سطح لذت در منظر شهری ادغام شود.
با توجه به اینکه بهترین راه برای درمان سرپایی بزرگراه ها، باید موارد زیر را در نظر گرفت:
• چه منظر (به عنوان مثال چمن یا کاشت) بهتر است با محیط اطراف آن هماهنگ شود
• الزامات ایمنی برای چشم انداز، مناطق بازیابی و پوشش گیاهی در منحنی داخلی
• درجه کار تعمیر و نگهداری (به عنوان مثال استاندارد تراشیدن یا برداشت گیاه) که مناسب تر است
• فرصت ها برای ادغام رواناب طوفان آب به طراحی ارقام کاشته شده از طریق swales و غیره
بزرگراه شهری
جایی که بزرگراه ها از طریق مناطق شهری عبور می کنند، کیفیت چشم انداز بر شخصیت منطقه اطراف تاثیر می گذارد.
علاوه بر تدارک از طریق ترافیک، بزرگراه ها در مناطق شهری همچنین به عنوان خیابان هایی عمل می کنند که مردم آنها زندگی می کنند، کار، راه رفتن و چرخه را انجام می دهند. طراحی منظر بزرگراه باید از این فعالیت ها حمایت کند.
با توجه به منظر درمان بزرگراه ها از طریق مناطق شهری، موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
• انطباق با الگوهای تاسیس محوطه سازی. محوطه سازی بزرگراه شهری باید با استراتژی ها و برنامه های محوطه سازی محلی ارزیابی شود
کاشت زینتی ممکن است در صورت سازش با شخصیت محلی مناسب باشد و اگر دسترسی به سایت، تعمیرات منظم مورد نیاز را تسهیل کند
• کاشت در مناطق شهری به احتمال زیاد به جای طبیعت گرایانه تر دستور داده می شود. یک خط مرتب از درختان خیابانی می تواند یک موضوع متحد را ایجاد کند که ساختمان ها و فعالیت های آن در لبه ها بسیار متنوع هستند
• فرکانس بیشتر پوشش گیاهی و سطح دقیق تر جزئیات محوطه سازی به منظور ارائه علاقه بصری به تردد ترافیکی در حال حرکت، دوچرخه سواران و عابرین پیاده
• با استفاده از درختان نزدیک فاصله برای ارائه سایه برای عابران، تعریف فضاهای خیابان و ارائه شخصیت
• درمان های چشم انداز می تواند رفتار راننده را که در آن تعاملات بین وسایل نقلیه و عابر پیاده اتفاق می افتد، آرام کنید
• کاشت در مجاورت پای پیاده ها باید دیدگاه های روشن بین پیاده ها و رانندگان را اجازه دهد
• طراحی چشم انداز دقیق باید فرصت هایی را برای پنهان شدن در نزدیکی مسیرهای پیاده روی را از بین ببرد.
تجزیه و تحلیل و پیاده سازی
تحلیل و بررسی
هنگامی که محیط زیست و ویژگی های سایت ارزیابی شده است و ملاحظات طراحی مربوط به سایت شناسایی شده است، تجزیه و تحلیل دقیق این اطلاعات باید به طراحی چشم انداز اطمینان حاصل شود که محوطه سازی مطابق با دیدگاه سایت و دستیابی به انتظارات حمل و نقل برای محوطه سازی بزرگراه.
پیاده سازی (اجرا)
پیاده سازی آثار منظر باید با تدوین آثار برای کل پروژه هماهنگ شود.
در انجام این کار موارد زیر باید مورد توجه قرار گیرد:
• هماهنگ کردن زمین های خاکی، درجه بندی و آماده سازی خاک با قرارداد به طور کلی کار می کند
• حصول اطمینان از کارکرد زمین در موقع کاشت. معمولا، کاشت بهتر است در اواخر پاییز - اوایل بهار، از ماه مه تا سپتامبر اجرا شود
• پاکسازی و ذخیره خاک های روغنی در ابتدای کارهای زمین شناسی و جلوگیری از خاك شدن، از طریق اطمینان از فراهم آوردن خاک، در عمق زیاد انبوه ذخیره شده حاوی ماده سبز پوسیدگی ذخیره می شود
• تعداد زیادی از گیاهان ممکن است نیاز به رشد از دانه جمع آوری شده از منطقه محلی به ویژه برای پروژه. این نیاز به اطلاع رسانی اولیه به مهد کودک از اعداد و گونه مورد نیاز است. به طور معمول 12-18 ماه اطلاع رسانی لازم برای جمع آوری و رشد گیاهان بومی زیست محیطی است که اغلب به عنوان یک شرایط رضایت بخش مورد نیاز است.
برنامه های مدیریت کاشت
یک طرح مدیریت کاشت باید همراه با نمایندگان تعمیر و نگهداری شبکه تهیه شود تا راهنمایی های ویژه ای برای مدیران دارایی در مورد نحوه حفظ محوطه سازی بزرگراه ارائه شود.
یک طرح مدیریت کاشت باید:
• سایت خاص، با توجه به نیاز گیاه، شرایط سایت و شرایط تعمیر و نگهداری برای مطابقت با لذت از سایت با منطقه اطراف آن است
• حاوی اهداف و اهداف است که دیدگاه طراحی و ویژگی های خاص سایت را منعکس می کند
• جزئیات تعمیر و نگهداری کاشت مورد نیاز برای رسیدن به اهداف و اهداف سایت.
اطلاعات دقیق در مورد تهیه طرح های مدیریت کاشت در بخش 5 تعمیر و نگهداری محوطه بزرگراه ارائه شده است.